SQUIRREL FLOWER kondigt nieuw album aan
TOMORROW’S FIRE
uit op 13 oktober bij Full Time Hobby (Polyvinyl in de VS)
Deelt video’s voor twee lead singles
‘FULL TIME JOB’ & ‘WHEN A PLANT IS DYING”
Vandaag kondigt Squirrel Flower — het in Chicago gevestigde project van Ella Williams — haar nieuwe album aan, Tomorrow’s Fire, dat op 13 oktober uitkomt op Full Time Hobby (Polyvinyl in de VS) en presenteert haar twee eerste singles, ‘Full Time Job‘ en ‘When A Plant Is Dying‘. Ze heeft ook een reeks Britse tourdata aangekondigd, waaronder een show op het Pitchfork Music Festival in Londen. Hoewel het vroege werk van Williams vaak verstild en minimaal was, was er altijd een nauwelijks in te dammen storm in haar muziek. ‘Tomorrow’s Fire’ is die storm die doorbreekt, een rockplaat, gemaakt om luid te worden afgespeeld.
Leadsingles ‘Full Time Job‘ en ‘When A Plant Is Dying‘ vertellen over de universele wanhoop die gepaard gaat met het leven als artiest. De frustratie in de teksten van Williams wordt weerspiegeld in de ongeremde, woeste productie van de muziek. “There must be more to life/ Than being on time”, zingt ze in het torenhoge refrein van laatstgenoemde. Dergelijke teksten zijn gedoemd om anthemisch te worden, en ‘Tomorrow’s Fire’ stroomt ervan over. “Doing my best is a full time job/ But it doesn’t pay the rent” zingt Williams op ‘Full Time Job’ tijdens de overweldigend klinkende feedback, haar gestage levering legt orde op in een nummer dat in wezen gaat over het verlies van controle. De begeleidende video’s ‘Full Time Job’ / ‘When a Plant is Dying’, geregisseerd door Lua Borges en zie je hieronder.
De muziek die Williams maakt als Squirrel Flower heeft altijd een sterk gevoel van plaats in de wereld gecommuniceerd. De meest recente, ‘Planet (i)’, was beladen met klimaatangst, terwijl de daaropvolgende Planet EP een belangrijk keerpunt betekende in de productieve carrière van Williams; de verzameling demo’s was het eerste zelfgeproduceerde materiaal dat ze in enige tijd had uitgebracht. Met een hernieuwd zelfvertrouwen als producer leidde ze Tomorrow’s Fire in Drop of Sun Studios in Asheville samen met de legendarische ingenieur Alex Farrar (Wednesday, Indigo de Souza, Snail Mail). Williams en Farrar gingen tijdens de eerste week samen aan de slag met de instrumenten en bouwde de nummers op, om vervolgens een studioband samen te stellen met onder meer Matt McCaughan (Bon Iver), Seth Kauffman (Angel Olsen-band), Jake Lenderman (MJ Lenderman, Wednesday), en Dave Hartley (The War on Drugs), die bijdragen leverde.
Als een soort signaal om de verschuiving aan te geven, opent het album met ‘i don’t use a trashcan‘, een nieuwe versie van het allereerste Squirrel Flower-nummer ooit. Williams keert terug naar haar verleden om haar groei als artiest te demonstreren en te knipogen naar die vroege shows, toen haar stem, loops en minimalisme, de kracht had om een ruimte het zwijgen op te leggen. Ze noemt artiesten als Jason Molina, Tom Waits en Springsteen als inspiratiebronnen voor ‘Tomorrow’s Fire’, muzikanten die wisten hoe ze in de geest van een vreemde moesten schrijven, die je in minder dan vier minuten het verhaal van een leven konden vertellen. “De liedjes die ik schrijf zijn niet altijd autobiografisch, maar ze zijn altijd waar“, zegt Williams.
Minder dan een uur ten zuiden van Chicago, langs de oevers van Lake Michigan, liggen de Indiana Dunes, een beschermde uitgestrekte kustlijn die onlangs is aangewezen als Nationaal Park. Toen Williams de Dunes voor het eerst bezocht, was ze onder de indruk van de nevenschikking van zijn natuurlijke pracht in de omliggende industriële corridor van Noordwest-Indiana. “Elke keer als ik daarheen ga, verandert het mijn leven“, zegt ze, zonder elk spoor van overdrijving. Aan de overkant van het water wacht Chicago, zijn glinsterende torens mogelijk gemaakt door hetzelfde staal dat hier is gesmeed. Al zolang ze muziek maakt, zijn de liedjes van Ella Williams producten van de omgeving waarin ze zijn geschreven, geboren uit dezelfde wereld die ze zo levendig een spiegel voorhoudt. In deze omgeving leeft haar magnetische nieuwe album, Tomorrow’s Fire.
Tomorrow’s Fire klinkt misschien als de titel van een apocalypsalbum, maar dat is het niet. Tomorrow’s Fire verwijst naar de titel van een roman die Williams ‘overgrootvader Jay schreef over een troubadour, genoemd naar een regel van de middeleeuwse Franse dichter Rutebeuf, zelf een troubadour: “Tomorrow’s hopes make my dinner / Tomorrow’s fire must warm nights“. Eeuwen later sprak het citaat tot Williams, die het vuur beschrijft als een hulpmiddel om het nihilisme te bestrijden. Tomorrow’s Fire is waar we troost in vinden, waarvan we weten dat we ons ‘s morgens goed zullen voelen, hoe we het pad verlichten waarop we lopen.
In november gaat Squirrel Flower op pad in het V.K. om op 15 november aan te komen bij V11 in Rotterdam, 16 november bij de Botanique in Brussel.
